Контекстная справка

Uogólniony model Cam-Clay (GCC)

Model ten stanowi znaczne udoskonalenie Modyfikowanego modelu Cam Clay (MCC), zwłaszcza przy modelowaniu gruntów w obszarze nadkrytycznym (zob. Rysunek), gdzie powierzchnia plastyczności jest zgodna z klasycznymi modelami Mohra-Coulomba, Drucker-Pragera i Modyfikowanym Modelem Mohra-Coulomba. W odróżnieniu od Modyfikowanego Modelu Cam Clay (linia przerywana), model GCC reprezentuje - tak jak model MMC - trójkąt o zaokrąglonych narożach na powierzchni dewiatorowej. Wykres modelu MCC, tak samo jak modelu Druckera-Pragera, ma postać koła. W obszarze podkrytycznym obydwa modele zachowują się w taki sam sposób. Przy odciążeniu zakłada się liniową odpowiedź masywu gruntowego. Model GCC jest dostępny tylko po wybraniu funkcji zaawansowanych w programie. Sposób wiarygodnej inicjalizacji modeli opisano w rozdziale "Numeryczna implementacja modeli MCC and GCC".

Projekcja powierzchni plastyczności w modelach MCC i GCC na płaszczyznę południkową i dewiatorową

Parametry materiałowe niezbędne dla Uogólnionego Modelu Cam clay (GCC) są takie same, jak dane materiałowe do modeli MCC i MMC:

Do oszacowania wartości parametrów κ i λ służą następujące wzory:

Wartości parametrów określane są w prostym badaniu edometrycznym.

Podobnie jak w przypadku modelu MCC, formuła modelu GCC oparta jest o związek między wskaźnikiem porowatości (odkształcenie objętościowe) i średnim naprężeniem efektywnym, jak pokazano na kolejnym rysunku. Między dwoma wykresami istnieje następująca zależność:

Reakcja materiałowa podczas konsolidacji izotropowej (prawo konstytutywne)

Ewolucja powierzchni plastyczności (wzmocnienie/osłabienie) przebiega pod wpływem bieżącego parcia prekonsolidacji p_c: